Visual Thinking from Children's Traditional Games through Cultural Social Concepts

Abstract

This paper aims to debate the results of visual thinking from children's games based on the method of making and using materials through the concept of social and cultural systems. The main purpose of the study is to identify the types of traditional children's games as a cultural heritage that needs to be documented. Exploring the link between formalistic aspects of art and social culture through the design of traditional children's games in the 80s or 90s. Most of the children of the past applied traditional games using the art of making based on the objects around them. This study also aims to look at behaviour patterns, environment, values ​​and needs to form expressions from players' visual thoughts through social and cultural systems. The written and visual data collection methodology in this study uses a descriptive qualitative approach involving a case study design based on empirical field work of the data obtained. Documentation, visual recording and observation methods are used to gather information about the research being studied. The data were analysed using the interactive model of Miles and Huberman. The findings of the study show that children's games are closely related to the value formation process through informally acquired visual thinking. This process occurs through the production of game designs using tools and materials found in the environment, game methods and creativity in manufacturing techniques. It is seen through the behaviour, environment, needs and values ​​obtained by the players involved.

Abstrak

Kertas kerja ini bertujuan membahaskan hasil pemikiran visual daripada permainan kanak-kanak berdasarkan kaedah pembuatan dan penggunaan bahan menerusi konsep sistem sosial budaya. Tujuan utama kajian adalah mengenal pasti jenis-jenis permainan tradisional kanak-kanak sebagai warisan budaya yang perlu didokumentasikan.  Meneroka hubung kait antara aspek formalistik seni dan sosial budaya menerusi reka bentuk pembuatan permainan tradisional kanak-kanak pada era 80 atau 90 an. Kebanyakan kanak-kanak zaman dahulu mengaplikasikan permainan tradisional menggunakan seni pembuatan berdasarkan objek sekeliling mereka. Kajian ini juga bertujuan untuk melihat pola tingkah laku, persekitaran, nilai dan keperluan bagi membentuk ekspresi daripada pemikiran visual pemain menerusi sistem sosial budaya. Metodologi pengumpulan data bertulis dan visual dalam kajian ini menggunakan pendekatan kualitatif deskriptif yang melibatkan reka bentuk kajian kes yang berasaskan kepada kerja lapangan secara empirikal data yang diperoleh. Kaedah dokumentasi, rakaman visual dan pemerhatian digunakan untuk pengumpulan maklumat berkenaan kajian yang dikaji. Data-data dianalisis menggunakan model interaktif Miles dan Huberman. Dapatan kajian menunjukkan bahawa permainan kanak-kanak sangat terkait dengan proses pembentukan nilai menerusi pemikiran visual yang diperoleh secara informal. Proses ini berlaku menerusi penghasilan reka bentuk permainan menggunakan alatan dan bahan yang didapati di persekitaran, kaedah permainan dan kreativiti dalam teknik pembuatan. Ianya dilihat menerusi tingkah laku, persekitaran, keperluan dan nilai yang diperoleh oleh para pemain yang terlibat.  Implikasi daripada kajian menunjukkan permainan tradisional yang dihayati dari sudut apresiasi seni juga boleh dilihat menerusi sosial budaya, bukan sahaja boleh dilihat daripada sudut formalistik seni sahaja. Permainan tradisional dapat memberi impak yang positif terhadap pembinaan konsep kendiri generasi baru berdasarkan kemahiran sosial dalam kalangan ahli kumpulan yang terdiri daripada pelbagai latar belakang budaya dan etnik